قدیمی ترین آثار معماري موجود در این بخش شهر متعلق به حدود 5200 سال پیش است ، اما مهمترین ساختمانهای آن متعلق به 4800 تا حدود 4500 سال پیش است . آثار معماری بدست آمده از این بخش نشان دهنده وجود نوعي نظم و ترتيب در تقسيم بندي ساختمان ها و واحد هاي مسكوني است كه توسط خيابان ها و كوچه هائي از يك ديگر جدا مي شوند. مصالح ساختماني اين بنا ها عبارتند از چينه و خشت و چوب و حصير. هر واحد ساختماني شش تا ده اتاق داشته كه داراي در، درگاه، پلكان، كف، سقف ، اجاق و در برخي موارد آخور جانوران بوده اند. اشياء منقول پيدا شده در شهر سوخته بسيار متنوعند. گذشته از ظرفهاي سفالي، اشياء در خور اعتناء ديگر عبارتند از انواع و اقسام پيكره هاي كوچك گلين و گاهي سفالين و سنگي انسان و جانور، اشياء چوبي و حصيري، ابزار بافندگي، پارچه و طناب، مهر و اثر مهر، اشياء تزئيني و ابزار كار. در ميان اشيا، سنگي بخصوص مي توان به ظروف مرمري و دسته هاي سنگي و سنگ آسياها نيز اشاره كرد. اشيا، زينتي بيشتر با سنگ هاي نيمه بهادار وارداتي چون سنگ لاجورد و عقيق و فيروزه كه از معادن دور دست به شهر سوخته وارد مي شده ساخته شده اند. اين سنگ هاي نيمه بهادار و به ويژه سنگ لاجورد پس از ورود به شهر سوخته توسط صنعتگران اين شهر تراش داده مي شده و بشكل اشيا، زينتي در مي آمده و سپس براي صدور به سرزمين هاي دور دست آنسوي خليج فارس و ميان رودان به ايستگاه هاي مبادلاتي موجود در فاصله بين اين سرزمين ها فرستاده مي شده است. از سنگهاي مرمر و بازالتي و آهكي براي ابزار سازي و مهره سازي و ساختن ظرفهاي گوناگون استفاده مي شده است. مهر ها و اثر مهر هاي گوناگوني از مواد مختلف در شهر سوخته بدست آمده كه داراي كاربرد اداري و رسمي بوده اند.